Grzegorz Skorupski - Witam na mojej stronie
News


"Gostyń dawny i niedawny" dostępny w sprzedaży w księgarniach gostyńskich oraz w redakcji Życia Gostynia. więcej...>>

Nakarm głodne dziecko - wejdź na stronę www.Pajacyk.pl

    Historia gostyńskiej Tysiąclatki

    Historia szkoły to historia pokoleń uczniów i nauczycieli. Szkoła nie tylko uczy. Funkcjonuje również jako ośrodek kulturalny, kształtuje życie społeczne. Szkoła Podstawowa nr 3 im. Przemysława II w Gostyniu, w ciągu prawie 40 lat istnienia stworzyła tradycję dobrej oświatowej placówki.

    Na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych całe społeczeństwo przygotowywało się do obchodów tysięcznej rocznicy chrztu Polski. Episkopat zaplanował na 1966 rok bardzo bogaty program uroczystości kościelnych, w których miał brać udział papież Paweł VI. Władze polityczne w powojennej Polsce, obawiając się wzrostu znaczenia kościoła, a tym samym obniżenia pozycji PZPR jako „przewodniej siły narodu”, postanowiły zorganizować konkurencyjne obchody Tysiąclecia Państwowości. Mimo że zaistnienie Polski jako równorzędnego partnera innych państw europejskich wiązało się z przyjęciem chrztu, ekipa rządząca w PRL starała się, aby w uroczystościach kościelnych wzięła udział jako najmniejsza liczba wiernych. Przykładem takich działań było organizowanie imprez państwowych w tym samym czasie, co uroczystości kościelnych, czy odmówienie papieżowi Pawłowi VI zezwolenia na przyjazd do Polski. Podkreślano znaczenie osiągnięć gospodarczych PRL, organizowano na szeroką skalę czyny społeczne, podejmowano nowe zobowiązania. Władze wykorzystały także obchody Tysiąclecia, aby poprawić tragiczną sytuację w polskim szkolnictwie.
    Na tym wzniesieniu powstała szkoła
    Hasło „Tysiąc szkół na Tysiąclecie Państwa Polskiego” rzucił Władysław Gomułka w 1958 roku. Starano się, aby wznoszenie nowych budynków szkolnych odbierane było przez społeczeństwo jako dobrodziejstwo PZPR, a nie obowiązek państwa wobec obywateli. W sytuacji ogromnego przeludnienia izb lekcyjnych (w 1961 roku na 1 izbę lekcyjną przypadało prawie 74 uczniów) wybudowanie nowych placówek oświatowych stało się koniecznością. Władze wykorzystały więc obchody Tysiąclecia, by dzięki ofiarności społeczeństwa (szkoły miano budować częściowo w czynie społecznym) uzupełnić braki lokalowe. Wybudowano ich, według ówczesnej propagandy, 1417. Prawdopodobnie tysięczną szkołą była SP nr 3 w Gostyniu.
    Budowa
    Budowę szkoły rozpoczęto 01.09.1963r. Rok później – 22 lipca 1964r. dokonano wmurowania aktu erekcyjnego pod budowę szkoły. W dokumencie podkreślano rolę klasy robotniczej w czynie społecznym, a także wspólne starania Komitetu Powiatowego PZPR, Prezydium Rady Narodowej, Wydziału Oświaty i Kultury, Powiatowego Komitetu Koordynacyjnego, Społecznego Funduszu Budowy Szkół, Powiatowego Komitetu Frontu Jedności Narodu oraz Kuratorium Okręgu Poznańskiego.
    W tym miejscu zaczeto budowę

    Komitet Budowy Szkół Tysiąclecia w Gostyniu pod kierownictwem Henryka Andrzejewskiego, przewodniczącego PMRN w Gostyniu, podjął się wykonania w czynie społecznym małej architektury. Dokumentację kosztorysowo – projektową wykonał zespół architektów pod kierunkiem mgr. inż. Rychlickiego z Biura Projektów Miastoprojekt z Poznania. Wykonawstwem robót zajmowało się Przedsiębiorstwo Budownictwa Rolniczego w Gostyniu, którego dyrektorem był mgr Stanisław Rogalka. Inwestorem z ramienia Prezydium PRN – Wydziału Oświaty i Kultury była Dyrekcja Budowy Osiedli Robotniczych w Poznaniu. Nadzór techniczny sprawował inż. Marian Bartkowiak, kierownikami robót byli: Stanisław Szymczak i Seweryn Fahner.
    Rozpoczyna się nauka
    W dniu 2 września 1965r. nastąpiło rozpoczęcie roku szkolnego w nowym budynku. Uroczysty apel, który odbywał się przy wejściu od strony obecnego placu zabaw, przyciągnął spore grono widzów. Apel rozpoczął się wystąpieniem gostyńskiej młodzieży. Po części artystycznej i uroczystym przemówieniu przewodniczącego Powiatowej Rady Narodowej, Wacława Oźminkowskiego, nastąpiło przecięcie wstęgi przez wicekuratora Poznańskiego Okręgu Szkolnego i wręczenie kluczy kierownikowi Tysiąclatki – mgr Kazimierzowi Dworeckiemu.
    Stan na rok 1965
    Mimo że dzieci rozpoczęły naukę i dokonano uroczystego otwarcia, budowa szkoły nie była jeszcze ukończona. Powód opóźnienia: silne mrozy w zimie, w lecie natomiast – huragan. Ostatecznie prace rozpoczęte 01.10.1963r. ukończono 02.11.1966r.
    W dniu ukończenia prac powierzchnia użytkowa szkoły wynosiła 2807 m2, budynek zajmował obszar 1467 m2, a jego kubatura -13073 m3. W 1965r. SP nr 3 posiadała 16 izb lekcyjnych, bibliotekę, gabinet lekarski, mieszkania dla nauczycieli, stołówkę i salę gimnastyczną. Kierownikiem szkoły został mgr Kazimierz Dworecki. Opiekę nad szkolnymi organizacjami objęli: Janina Pomykała (Janowska) – PCK,
    Felicja Golniewicz i Irena Andrzejewska – SKO,
    Stanisław Czajka – Koło Przyjaciół Związku Radzieckiego,
    Urszula Sowińska i Teresa Turzańska – SFOS i SFBS.
    W 1965r. działały w szkole dwie drużyny zuchowe, pięć drużyn młodszych harcerzy i jedna starsza. Funkcję szczepowego pełnił phm. K. Dworecki.
    W dniu 11.11.1965r. przy Tysiąclatce w Gostyniu utworzono dwuletnią Szkołę Przysposobienia Rolniczego. Uczęszczały do niej przeważnie dziewczęta, zdobywając praktykę rolniczą oraz podstawowe wiadomości na temat szycia, gotowania i prac ręcznych. Kierownikiem szkoły był K. Dworecki. Szkoła funkcjonowała do 1968r.
    Szkoła w pierwszych latach istnienia
    Prezentacja szkoły
    Pierwszy pochód pierwszomajowy, w którym brała udział SP nr 3, miał charakter szczególnie uroczysty. Mniej niż zwykle było czerwonych szturmówek i haseł propagandowych, ponieważ obchody Święta Pracy związano z uczczeniem 1000-lecia Państwa Polskiego. W dniu 1 maja 1966r. uczniowie gostyńskich szkół zaprezentowali Pochód Wieków. SP nr 3 przedstawiała czasy stanisławowskie.
    Na czele kroczył Stanisław August Poniatowski wraz z damami dworu. Przepiękne stroje królewskiej świty zrobiły duże wrażenie na przyglądających się gostyniakach. Nie zabrakło również działaczy Kuźnicy Kołłątajowskiej, kosynierów i Kościuszki. Uczniowie SP nr 3 nieśli plansze przedstawiające mapy ziem zabranych Polsce w kolejnych trzech zaborach. Duże wrażenie, szczególnie wśród młodszej gawiedzi, czyniła atrapa siedemnastowiecznej armatki.
    Pierwsi absolwenci i patron
    Pierwsze zakończenie roku szkolnego w gostyńskiej Tysiąclatce związane było z nadaniem imienia. Jeszcze we wrześniu 1965r. proponowano nadać szkole imię Powstańców Wielkopolskich. W marcu 1966r. rozważano propozycję Zofii Prywe - nadania imienia Janusza Korczaka. Ostatecznie jednak w dniu 24 czerwca 1966r. patronem szkoły został Przemysław II. Dzień obchodów Święta Patrona ustalono na 11 czerwca. Po przemówieniu inspektora szkolnego Franciszka Thiela i kierownika szkoły Kazimierza Dworeckiego, nastąpiła ważna chwila – odsłonięcie tablicy pamiątkowej. Uroczystego odsłonięcia dokonał I sekretarz KP PZPR Jan Ławniczak, natomiast nad wejściem do szkoły umieszczono transparent: „Dzieci i młodzież dziękuje Partii i społeczeństwu za Szkoły Tysiąclecia”. Dziś śmieszyć może jedynie zawarte przypadkowo w tym zdaniu, a jakże prawdziwe oddzielenie Partii od społeczeństwa. Podkreślić należy po raz kolejny, że budowa szkół w tym okresie była koniecznością. Trudno więc częściowe uzupełnienie braków lokalowych nazywać dobrodziejstwem PZPR.
    Rok później szkołę opuścili pierwsi absolwenci. Już wówczas SP nr 3 była bardzo liczną placówką oświatową. Świadectwa otrzymało 941 uczniów, w tym 69 absolwentów klas VIII a i VIII b.
    Problemy wychowawcze
    W tym okresie szkoła pokonała pierwsze trudności. Jednym z głównych problemów było zdyscyplinowanie uczniów. Kierownik zwracał uwagę, że do szkoły trafiły jednostki agresywne i niezdyscyplinowane. W sytuacji, gdy klasa liczyła niekiedy 40 uczniów, wśród których znajdowali się nawet o 5 lat „przerośnięci”, bardzo trudno było prowadzić lekcje. W rozwiązywaniu problemów z młodzieżą dużą rolę odgrywało harcerstwo. W 1967r. na bazie aktywnie działającego szczepu Błękitna Trójka, SP nr 3 jako pierwsza w kraju została eksperymentalną szkołą harcerską.
    Boisko - widok z dachu szkoły
    W założeniach prawie cała kadra nauczycielska składać się miała z instruktorów harcerskich, a należeć do tej organizacji mieli wszyscy uczniowie. Kierownictwem naukowym eksperymentu zajmował się doc. dr Heliodor Muszyński – pracownik naukowy Zakładu Wychowania Społecznego UAM w Poznaniu. W tym okresie każda aktywność społeczna i pedagogiczna musiała być prowadzona na bazie istniejących organizacji. W ramach uspołeczniania dzieci i młodzieży utworzyły się sekcje harcerskie: reportersko – kronikarska (Zofia Prywer), radiofoniczna (Stanisław Czajka), dekoracyjna (Andrzej Pawlicki) i sportowa (Jerzy Bajer). Podjęto również współzawodnictwo w zakresie: prac użyteczno – sportowych (Stanisława Radajewska), higieny (Anna Jarus), makulatury (Maria Bulińska), estetyki wnętrz (Stefania Łaszkowska). Opiekun eksperymentu doc. H. Muszyński często odwiedzał szkołę. W dniu 30 X 1968r. odbyła się w gostyńskiej Tysiąclatce konferencja kierowników szkół eksperymentalnych. Gośćmi byli m.in. doc. H. Muszyński z żoną i pracownikami Zakładu Wychowania Społecznego, a także nauczyciele szkół eksperymentalnych z Gniezna, Leszna, Skalmierzyc i Poznania. Uczniowie zaprezentowali wystawę działalności samorządu, pokazową zbiórkę zuchową dh. Cierpiszewskiej oraz montaż słowno – muzyczny „Zawsze z Partią”. Już sam tytuł „spektaklu” oddaje nastrój tamtej rzeczywistości. Wybory samorządu
    W 1967r. szkoła uzyskała radiowęzeł oraz harcówkę. W tym roku przeprowadzono także po raz pierwszy wybory do samorządu uczniowskiego. Brały w nich udział klasy VI – VIII oraz pracownicy szkoły. W kampanii wyborczej wykorzystywano radiowęzeł, gazetki i ulotki. Pierwszym przewodniczącym samorządu SP nr 3 został Marek Zalewski.
    Patron i sztandar
    Kolejny rok przyniósł ważne wydarzenie w gostyńskiej Tysiąclatce. W dniu 13 II 1968r. dokonano uroczystego odsłonięcia kącika patrona szkoły – Przemysława II. Wykonanie go zajęło sporo czasu. W jego centralnym punkcie znajdował się portret Przemysława II oraz kopia dokumentu lokacji Gostynia. Obok, „na straży”, stały dwie halabardy oraz tarcza. Całość otoczona była kamiennym murem przypominającym średniowieczne ruiny. W uroczystościach odsłonięcia kącika wziął udział m.in. doc. H. Muszyński.
    Rok 1968 był również bardzo ważny dla harcerstwa. W dniu 16 marca odbyła się uroczystość nadania 44 drużynie tutejszego szczepu imienia Obrońców Westerplatte. Na uroczystości z tej okazji przybył m.in. jeden z pięciu oficerów załogi Westerplatte dh kpt. Zdzisław Kręgielski.
    Rok szkolny 1970/1971 rozpoczęto pod hasłem „Dobrą nauką i zachowaniem zdobywamy sztandar szkoły”. Między klasami zawiązała się rywalizacja o miano 1 klasy sztandarowej. SP nr 3 jako pierwsza w Gostyniu przystąpiła do zdobywania sztandaru. Grono pedagogiczne i uczniowie włożyli wiele wysiłku, by szkoła osiągnęła jeszcze lepsze wyniki nauce i zachowaniu. Młodzież aktywnie włączyła się także w akcję zbierania funduszy na zakup sztandaru. Dzięki sprzedaży makulatury, butelek i kasztanów zebrała 7500 zł. Pozostała część pieniędzy pochodziła od Komitetu Rodzicielskiego i zakładu opiekuńczego – Spółdzielczej Hurtowni Międzypowiatowej w Gostyniu. Uroczystość przekazania sztandaru odbyła się 1 czerwca 1971 roku. Jego wręczenia dokonał przewodniczący Komitetu Rodzicielskiego, Marian Baran.
    Kierownik szkoły Kazimierz Dworecki, przekazał sztandar społeczności szkolnej. W pierwszym poczcie sztandarowym stali: Lidia Pakosz, Wanda Szeląg i Zbigniew Borowicz. Młodzież złożyła ślubowanie na wierność sztandarowi, kończąc je słowami: „Przyrzekamy miasto Gostyń i Ziemię Gostyńską uczynić piękniejszą”.
    Wśród zaproszonych gości reprezentujących władze miejskie i powiatowe był m.in. doc. Heliodor Muszyński, wówczas Dyrektor Instytutu Pedagogicznego UAM w Poznaniu. Barwna część artystyczna przygotowana przez uczniów Trójki pod kierunkiem Marii Bulińskiej, Anny Guderskiej i Kazimierza Woźniaka odbyła się w Zakładowym Domu Kultury „Hutnik”. Szkoła przygotowała także wystawę swego dorobku i osiągnięć.
    Piąte miejsce w Polsce!
    Kolejne lata charakteryzują się dużą aktywnością harcerstwa i sportowców. Błękitna Trójka uczestniczyła w życiu społecznym miasta. W marcu 1973r. gościem harcerzy był z-ca naczelnika ZHP Kazimierz Setlak. W tym samym roku dużym osiągnięciem popisać się mogli sportowcy ze SP nr 3. Startując w ogólnopolskich rozgrywkach o Puchar Polski „Przeglądu Sportowego” i TV pokonali Jarocin 2 : 1, Ostrzeszów 4 : 1, Kępno 2 : 1, Środę 2 : 1 i Szamotuły 2 : 0 zdobywając prawo reprezentowania Wielkopolski. W rozgrywkach centralnych piłkarze Trójki, grając z reprezentacjami Bydgoszczy, Koszalina, Szczecina i Zielonej Góry, odnieśli 3 zwycięstwa i 1 porażkę, zapewniając sobie prawo startu w półfinałach wśród 8 najlepszych drużyn w kraju. Turniej półfinałowy odbywał się w Gdańsku. Uczniowie SP nr 3 wysoko pokonali zespół z Opola 6 : 1, zremisowali z faworyzowanym Gdańskiem i ponieśli porażkę z Rzeszowem ) 0 : 1. Na szczeblu centralnym zajęli V miejsce, choć niewiele brakowało, by gostyńscy piłkarze znaleźli się w finale. Kierownikiem zespołu był wówczas Kazimierz Woźniak, trenerem natomiast Jerzy Bajer.
    Lata siedemdziesiąte
    Pierwsza połowa lat siedemdziesiątych upłynęła pod kątem zbliżających się obchodów XXX - lecia PRL. Przy omawianiu tego fragmentu dziejów szkoły należy odwołać się do ogólnej sytuacji w Polsce. Program ekipy rządzącej, stał się okazją do przeprowadzenia wielu akcji na rzecz szkoły i miasta. Do pracy włączyli się ludzie, którym zależało na poprawie wyglądu otoczenia i działalności społecznej. Młodzież wykazała się tutaj dużą aktywnością. Kronika szkoły z lat 1973 – 1975 aż roi się od „zobowiązań czynów społecznych i zbiórek pieniędzy”. Między innymi sadzono drzewa i krzewy, wykonano 11 masztów dekoracyjnych przed szkołą, pomagano przy pracach budowlanych na jej terenie, zorganizowano zbiórkę makulatury i butelek. Samorząd szkolny przeznaczył ponad 34 000 zł na park wypoczynkowy w Gostyniu. Uczniowie wykonali następujące prace:
    a) dla szkoły:
    1. Wysadzili 200 drzew i krzewów na terenie zieleńców szkolnych.
    2. Okopali wysadzone w latach poprzednich drzewa i krzewy.
    3. Wyłożyli pod nie torf.
    4. Zagospodarowali skarpy wokół szkoły.
    5. Uporządkowali tereny szkolne.
    6. Uczniowie klas VIII wykonali pomoce naukowe.
    7. Naprawili drobny sprzęt szkolny.
    b) dla miasta:
    1. Pielęgnowali park przy Szpitalu Powiatowym.
    2. Wykonali prace porządkowe w parku PDK.
    3. Posadzili drzewka i krzewy wokół bloków spółdzielczych.
    4. Uporządkowali teren przy Komitecie Powiatowym Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
    5. Zbierali kamienie i uporządkowali plac pod przyszły ogródek jordanowski.
    6. Uporządkowali tereny przy ZDK „Hutnik”.
    Ogółem na szkołę przeznaczono 14 448 zł, a na rzecz miasta 21 816 zł. W dniu 8 I 1975r. odbyło się podsumowanie dorobku XXX – lecia PRL w SP nr 3. Po akademii zaproszeni goście mieli okazję zwiedzać wystawę zorganizowaną pod kierunkiem Stanisławy Radajewskiej i Andrzeja Pawlickiego. Uroczystego przecięcia wstęgi dokonał z-ca Naczelnika Powiatu S. Kędzierski. Warto podkreślić, że wykonane przez uczniów prace miały na celu przede wszystkim poprawę estetyki otoczenia szkoły i miasta.
    Szkolny Kącik Pamięci
    Styczeń tego roku przyniósł również ważne wydarzenie. Nauczyciel historii – Paweł Hübner podjął działania zmierzające do zorganizowania w szkole Kącika Pamięci. Na apel wychowawców zaczęły napływać pamiątki z przeszłości przynoszone przez dzieci i rodziców.
    Po wielotygodniowej akcji została przygotowana wystawa eksponatów, która wzięła udział w konkursie „Mój udział w tworzeniu postępu pedagogicznego”, a z czasem stała się zalążkiem przyszłej Izby Pamięci. Za inicjatywę i pracę opiekun otrzymał pisemne podziękowanie z Okręgowego Ośrodka Metodycznego w Poznaniu oraz zachętę do dalszej pracy i działalności od Rady Postępu Pedagogicznego.
    Rozbudowa zbiorów nastąpiła w 1974r. Zbliżało się bowiem X – lecie szkoły i dla uczczenia tego jubileuszu nauczyciele: Paweł Hübner i Felicja Golniewicz postanowili urządzić Izbę Tradycji Szkoły i Środowiska. Inicjatywę poparł dyrektor Kazimierz Dworecki, a projekt opracował Andrzej Pawlicki. Do pomocy zgłaszali się rodzice, którzy w czynie społecznym wykonali szereg prac. Po wielu miesiącach Izba Pamięci była gotowa. Napisy pod eksponatami wykonała Stanisława Radajewska, a informację dźwiękową przygotował Stanisław Czajka. Wreszcie 20 I 1975r. o godz. 10.00 nastąpiło uroczyste otwarcie Izby. W akademii uczestniczyli zaproszeni goście, rodzice, nauczyciele oraz uczniowie i młodzież szkół gostyńskich. W Izbie Tradycji Szkoły i Środowiska znalazły się ciekawe materiały źródłowe, konspekty lekcyjne, książki o tematyce regionalnej, ciekawostki historyczne dotyczące Ziemi Gostyńskiej i Biskupizny, wypracowania uczniów, zdjęcia obrazujące pracę społeczności szkolnej nad zdobywaniem imienia szkoły i sztandaru. Całość zbiorów podzielono na działy:
    I – Kącik Patrona. Znajdował się tam portret Przemysława,
    - kopia aktu lokacji Gostynia, plan miasta z naniesionymi miejscami pamięci, zbroja rycerska z tarczą i halabardami,
    II – zawierał materiały dotyczące zdobywania imienia i sztandaru, listę najlepszych uczniów oraz piękny sztandar szkoły,
    III – zbiór ciekawostek dotyczących miasta i okolic,
    IV – zawierał dokumenty, zdjęcia, odznaczenia, informacje i inne pamiątki historyczne związane z powstaniem wielkopolskim i II wojną światową.
    Od momentu powstania Izba stała się najważniejszym miejscem w szkole. Odbywały się tutaj lekcje, zajęcia pozalekcyjne i spotkania z ciekawymi ludźmi. Opiekun dbał o powiększenie zbiorów, co było możliwe dzięki ofiarności społeczeństwa gostyńskiego.
    Zbiorcza Szkoła Gminna
    W roku szkolnym 1975/1976 SP nr 3 została Zbiorczą Szkołą Gminną. Na uroczystym apelu z okazji rozpoczęcia roku szkolnego wicekurator mgr J. Bochniak wręczył dyrektorowi Kazimierzowi Dworeckiemu orzeczenie w sprawie jej organizacji. W dniu 20 IX 1975r. z okazji inauguracji roku harcerskiego obchodzono uroczyście wprowadzenie Kodeksu Ucznia. Drużynowi oraz przedstawiciele klas składali meldunki o jego przyjęciu. Po ślubowaniu dyrektor podpisał Kodeks Ucznia i przyłożył pieczęć lakową.
    Również uroczyście obchodzony był w tym roku Dzień Nauczyciela. Naczelnik gminy mgr Z. Guderski i wicekurator mgr M. Nowak udekorowali odznaczeniem wielu nauczycieli.
    Kolejne osiągnięcia szkoły
    W lutym 1976r. szkoła mogła poszczycić się bardzo ważnym wyróżnieniem. W ogólnopolskim konkursie na najlepszą ekspozycję dokumentów z czasów II wojny światowej Izba Pamięci SP nr 3 znalazła się w gronie laureatów. Ekspozycja uznana za najlepszą w województwie powstała z inicjatywy jej opiekuna Pawła Hübnera. Szkoła otrzymała dyplom uznania i Odznakę Opiekuna Miejsc i Wychowania oraz Odznakę Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej.
    Duże osiągnięcia mieli również uczniowie Tysiąclatki. W konkursach miejsko – gminnych zajmowali czołowe miejsca (język polski, matematyka, fizyka). Również sportowcom rok ten przyniósł sporo satysfakcji. W Wojewódzkich Igrzyskach Młodzieży w piłce siatkowej chłopcy zajęli I miejsce, a dziewczynki II.
    Widok z placu zabawW nowym roku szkolnym 1976/1977 grupa motorowerowa SP nr 3 w Gostyniu zdobyła pierwsze miejsce w Wojewódzkim Rajdzie „Bezpieczna Droga Dziecka do Szkoły”. Nagrodę 2000 zł przeznaczono na zakup sprzętu dla szkoły. W 1976r. młodzież gostyńskiej Tysiąclatki włączyła się aktywnie w prowadzoną przez Poznańskie Przedsiębiorstwo Surowców Wtórnych akcję zbiórki makulatury. Przeprowadzono ją na terenie województw: kaliskiego, konińskiego, leszczyńskiego i pilskiego. W rywalizacji bardzo długo prowadziła SP nr 3. Młodzież tej szkoły zebrała łącznie 3,2 tony makulatury. Duże zasługi miało tutaj harcerstwo. O pozycji ZHP w tym okresie świadczyć może również fakt, że reprezentant hufca i uczeń SP nr 3 W. Bogdan zajął pierwsze miejsce w drugim etapie VIII Turnieju Wiedzy Obywatelskiej na szczeblu wojewódzkim.
    Rok szkolny 1977/1978 przyniósł kolejne wyróżnienia. Spółdzielnia Uczniowska „Dąbrówka” zdobyła I miejsce w wojewódzkim konkursie spółdzielni uczniowskich. Opiekunem jej był Paweł Hübner, który otrzymał Odznakę „Zasłużony Dla Ruchu Spółdzielczego”. SP nr 3 otrzymała także nagrodę Klubu Otwartych Szkół jako jedyna szkoła w województwie leszczyńskim. W ocenie pod uwagę brano współpracę szkoły ze środowiskiem, zakładami pracy, pracę kółek zainteresowań i organizacji uczniowskich.
    W czasie obchodów 700-lecia miasta
    Obchody Święta Pracy w 1978r. połączone były z jubileuszem 700-lecia nadania praw miejskich Gostyniowi. Uczniowie uczestniczyli w manifestacji i Pochodzie Wieków, prezentując orszak i rycerstwo Przemysława II. Barwny pochód bardzo podobał się gostyńskiej publiczności. Widzów zachwycało bogactwo stroju króla i jego insygnia władzy. Groźnie wyglądali rycerze maszerujący z otwartymi przyłbicami i obnażonymi mieczami, na wietrze powiewały niesione proporce. Za nimi, robiąc również duże wrażenie, kroczyło pośledniejsze rycerstwo i kmiecie.
    W 1978r. z okazji 60 rocznicy odzyskania niepodległości odbył się w SP nr 3 sejmik uczniowski przygotowany przez RSU i aktyw szczepu harcerskiego. Uczniowie przygotowali wiele ciekawych wystąpień, referaty, dyskusje, minikonkursy obrazujące problemy odrodzonej Polski. Obradom przysłuchiwała się komisja w składzie: Kazimierz Dworecki, Paweł Hübner, Bożena Habicht, Marek Wójta. W tym roku uczniowie SP nr 3 zajmowali pierwsze miejsca w miejsko-gminnych konkursach z j. polskiego i matematyki. Po raz kolejny harcerze W rywalizacji wojewódzkiej szkoła zdobyła pierwsze miejsce w konkursach: „Harcerze współgospodarzami osiedla”, w międzynarodowym konkursie rysunkowym „Czerwony Krzyż Przyjacielem dziecka” oraz w piłce nożnej i sztafecie 4 x 200 m dziewcząt. W 1979r. 35 drużyna dziewcząt z Trójki pod opieką dh. Danuty Ciążyńskiej zajęła pierwsze miejsce w X Turnieju Wiedzy Obywatelskiej na terenie miasta i gminy.
    Kolejne osiągnięcia szkoły
    W ramach obchodów Międzynarodowego Dnia Dziecka szkoła przeprowadziła konkursy plastyczne i czytelnicze, nawiązano również kontakty z dziećmi z NRD, Czechosłowacji i ZSRR. Uczniowie uczestniczyli w wycieczkach do Trójmiasta, Warszawy i Krakowa. Młodzież zorganizował także akcję „Radość pod choinką” dla dzieci z Domu Dziecka w Bodzewie. Duże znaczenie miało urządzenie gabinetu terapii pedagogicznej dla dzieci defektywnych. W gabinecie odbywały się ćwiczenia wyrównawcze, dydaktyczne, reedukacyjne i logopedyczne. Pedagog szkolny udzielał indywidualnych porad w podejmowaniu decyzji zawodowych, likwidowaniu napięć psychicznych spowodowanych trudnościami w nauce bądź zaburzeniami kontaktów z rówieśnikami i rodzicami. Oprócz tradycyjnej już wysokiej pozycji „trójkowych” sportowców (pierwsze miejsce w województwie w punktacji ogólnej) szkoła odznaczyła się dużymi osiągnięciami w innych dziedzinach np. badanie wyników z fizyki (I miejsce w województwie) i j. polskiego (II miejsce w województwie) wskazują, że SP nr 3 była w tym okresie jedną z najlepszych szkół w województwie. Biorąc pod uwagę osiągnięcia dydaktyczno-wychowawcze gostyńskiej Tysiąclatki Kuratorium Oświaty i Wychowania zaproponowało szkole przynależność do organizacji Szkół Stowarzyszonych w UNESCO. W 1979r. szkoła zajęła ponownie pierwsze miejsce w województwie w konkursie „Szkoła Bezpiecznym Miejscem” oraz pierwsze miejsce w konkursie korczakowskim dotyczącym działalności samorządu. W nagrodę za aktywną działalność w ZHP uczennica VII b uczestniczyła w wycieczce do ZSRR. Młodzież z Polski zwiedzała radzieckie miasta oraz spotykała się z pionierami bratniej organizacji. Dla szkoły Marzena Sobkowiak przywiozła urnę z ziemią spod Lenino, którą przekazała Izbie Pamięci.
    Początek lat osiemdziesiątych
    W 1980r. działały w szkole dwa związki zawodowe pracowników oświaty: Związek Nauczycielstwa Polskiego, którego prezesem był Antoni Łaszkowski oraz Związek Zawodowy Pracowników Oświaty „Solidarność”, którego przewodniczącym został mgr Tadeusz Tyrzyk. Od tego roku wprowadzono w szkole nowe święto: Dzień Ucznia. Tego dnia uczniowie przychodzą przebrani i prowadzą lekcje. Władza w szkole zostaje im przekazana z rąk dyrektora. Po raz pierwszy funkcję dyrektora pełniła uczennica klasy VIIIa - Hanna Walkowiak.
    Stan wojenny wprowadzony 13 grudnia przewidywał przerwę w nauce do 3 stycznia. Na terenie szkoły wprowadzono jednoosobowe kierownictwo. Część nauczycieli związanych z NSZZ „Solidarność” została zatrzymana na 48 godzin (J. Bajer, T. Tyrzyk), a Ewę Nawrocką aresztowano i przewieziono do Aresztu Śledczego w Poznaniu. W mieszkaniach pozostałych nauczycieli przeprowadzono rewizję. Po półtoramiesięcznym oczekiwaniu Ewę Nawrocką uniewinniono. Następnie jednak na wniosek prokuratora odbyła się druga rozprawa, na której oskarżoną uznano winną działalności szkalującej ustrój socjalistyczny. Po powrocie Ewy Nawrockiej do szkoły część grona nauczycielskiego powitała ją kwiatami. Na kolejny wniosek prokuratora odbyła się jednak jeszcze jedna rozprawa, na której nauczycielkę uznano winną i skazano na zapłacenie grzywny. W roku szkolnym 1981/1982 pierwsze miejsce w województwie przyznano Towarzystwu Krzewienia Kultury Świeckiej przy SP nr 3 w Gostyniu. TKKŚ liczyło wówczas 23 członków rzeczywistych i 32 wspierających. Głównym zadaniem szkolnego koła TKKŚ było propagowanie i upowszechnianie tradycji i obrzędowości świeckiej. Istotną rolę pełnił tutaj Uniwersytet dla Rodziców, w ramach którego organizowano odczyty i wykłady.
    W kwietniu 1983r. połączono Święto Patrona z wystawą dorobku szkoły. Goście zwiedzający ją mieli okazję zapoznać się z osiągnięciami szkoły.
    Z uwagi na duże trudności zaopatrzeniowe szkoła organizowała dla uczniów sprzedaż obuwia tekstylnego i słodyczy. Rozdawano dary z NRD (koszulki i spodenki gimnastyczne), z ZSRR (zeszyty dla uczniów klas pierwszych) oraz ze Szwecji(odzież i obuwie). Mimo tragicznej sytuacji kraju Dzień Ucznia obchodzono szczególnie wesoło. Starano się, by społeczeństwo nie zauważało nienormalności. Wszystkie lekcje prowadzone były przez uczniów, a na przerwach rozbrzmiewała muzyka. Młodsze klasy udały się nad rzekę topić Marzannę. Wśród przebierańców byli piraci, lekarze, punki i pielęgniarki. Współpraca z zagranicą
    W listopadzie 1982r. gośćmi gostyńskiej Tysiąclatki byli: kurator oświaty oraz nauczyciele i dyrektor jednej ze szkół Mariesfled w NRD. Wizyta miała na celu nawiązanie bliższego kontaktu między szkołami oraz wymianę doświadczeń. Goście z NRD, którym towarzyszyli kurator Edward Szymański, inspektor Zygmunt Jagła i Jan Fulasz uczestniczyli w lekcjach matematyki i wychowania obywatelskiego.
    W tym też roku wprowadzono w klasach VII i VIII dodatkowe zajęcia z j. niemieckiego i j. francuskiego. W celu pozyskania pomocy naukowych do nauki j. francuskiego nawiązano kontakt z ambasadą tego kraju w Warszawie. Do SP nr 3 przybył francuski attache językowy P. Cuisset, który ofiarował swą pomoc przy realizacji projektu nauczania tego języka. Latem 1983r. na kolonii w szkole gościła grupa dzieci i młodzieży z NRD. Razem z nimi zakwaterowani byli również uczniowie SP nr 3. Rok wcześniej to właśnie młodzież z Politechnicznej Szkoły Średniej im. Róży Luksemburg gościła uczniów gostyńskiej Trójki. W tym samym roku harcerze brali udział w obozie w Białowieży i w ZSRR.
    I znowu zwycięstwa w konkursach
    Pierwsza połowa lat 80-tych przyniosła ugruntowanie pozycji sportowców (m.in. dziewczęta wywalczyły pierwsze miejsce w piłce siatkowej na szczeblu wojewódzkim w latach 1982 – 1986) oraz zwycięstwa w miejsko – gminnych konkursach: j. rosyjskiego (1983), j. polskiego (1982), o Armii Poznań (1983) oraz 40-lecia ZWP (1983). Wreszcie godło szkoły
    W roku szkolnym 1984/1985 Kuratorium Oświaty i Wychowania wyraziło zgodę na rozpoczęcie prac, których uwieńczeniem byłoby otrzymanie godła. Plan działań opracowany przez zespół wychowawczy został zrealizowany. Wszyscy uczniowie zostali zapoznani z historią godła Polski i jego znaczeniem w życiu narodu. W celu podniesienia efektów nauczania i wychowania ogłoszono konkurs: „Wybieramy najlepszą klasę w szkole”. Projekt godła opracowany został w oparciu o pomysły dzieci. Aby upiększyć szkołę i jej otoczenie, wszystkie klasy przejęły opiekę nad skwerami zieleni i przystąpiły do dekorowania swoich izb lekcyjnych. Zorganizowano też pracę dla środowiska: porządkowanie miejsc pamięci, terenów przyszkolnych i lasu.
    Z okazji XX – lecia SP nr 3 przygotowano wystawę dorobku szkoły oraz występ dla społeczeństwa. Uroczystość nadania godła i 20 rocznicy istnienia szkoły odbyła się 6 czerwca 1985r. w hali sportowej SP nr 2. Wśród zaproszonych gości zasiedli między innymi: Kurator Oświaty i Wychowania płk mgr Bolesław Janicki, wizytator Kuratorium Oświaty Wychowania mgr Andrzej Kocerka, komendant Chorągwi Leszczyńskiej Stanisław Czajka, sekretarz Zarządu Wojewódzkiego TPPR mgr Lechosław Rogasik, sekretarze Komitetu Miejsko – Gminnego PZPR: Włodzimierz Nadolny i Jacek Frydryszak, sekretarz SD – mgr Zofia Wika oraz ZSL – mgr Edmund Zawicki, przewodniczący Rady Miejsko – Gminnej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego Tadeusz Gliszczyński oraz inspektor Oświaty i Wychowania mgr Zdzisław Mrozek. Wśród zaproszonych gości byli także przedstawiciele hufca ZHP, RUSW, dyrektorzy gostyńskich zakładów pracy, przewodniczący RSU z lat 1967-85 oraz nauczyciele. Po przemówieniu dyrektora Kazimierza Dworeckiego, który przywitał zaproszonych gości i naszkicował historię szkoły, głos zabrał kurator Bolesław Janicki. Przekazał on postanowienie władz Kuratorium Oświaty i Wychowania w Lesznie nadające SP nr 3 w Gostyniu prawo posiadania godła, którego autorem jest nauczyciel Tysiąclatki Andrzej Pawlicki.
    Kształt i wygląd godła przedstawiła wicedyrektor Anna Guderska. Na owalnym białym tle umieszczono trzy elementy: wizerunek patrona Przemysława II oraz dwie tarcze (jedna z cyfrą 3, druga z herbem Gostynia). Po przemówieniu A. Guderskiej młodzież odśpiewała hymn szkoły:
    I
    W sercach naszych i w przestworzu
    Stron ojczystych tętni sława.
    Jak w nauki szkolnej morzu,
    W Tysiąclatce Przemysława.
    Ref:
    Gdzie tak będzie nam wesoło,
    W której z tylu polskich szkół.
    Która naszej stawi czoło,
    Albo nawet i sto czół.
    II
    Kto honoru szkoły strzeże
    Wiernie i przez całe życie.
    Tak jak Przemysł jest rycerzem
    Co nasz sztandar zdobi w szczycie.
    III
    Młoda szkoło tyś przystanią
    I latarnią docelową.
    Żadne burze nas nie złamią
    Póki w sercu twoje słowa.
    IV
    Tutaj nasza młodość szkoło
    Tak się złoci jak miód pszczół
    Żadne burze nas nie złamią
    Póki w sercu twoje słowa.
    Szkoła otrzymała wówczas także dwa inne wyróżnienia: Zbiorową Honorową Odznakę za Zasługi dla Leszczyńskiej Chorągwi ZHP oraz dyplom Przyjaciel Dziecka. Za współpracę z Trójką wyróżniono Swarzędzkie Fabryki Mebli Zakład nr 8, Zakład Obrotu Artykułami Przemysłu Lekkiego, Spółdzielnię Pracy Metalowców i Spółdzielnię Pracy „Mechanika”.
    Występy dzieci reżyserowali: Maria Bulińska, Bożena Habicht i Marian Szułczyński. Przygotowano montaż słowno – muzyczny, który przypomniał najważniejsze wydarzenia z 20-letniego życia szkoły: wmurowanie aktu erekcyjnego, otwarcie szkoły, obchody 1000-lecia Państwa Polskiego, nadanie imienia Przemysława II, zdobycie sztandaru, przystąpienie do eksperymentu doc. Heliodora Muszyńskiego. Przedstawiono także tradycje szkoły: uroczyste pasowanie pierwszoklasistów, wybory do RSU, przekazanie władzy nowo wybranej Radzie Samorządu Uczniowskiego, pożegnanie absolwentów, obchody Dnia Patrona, Dnia Sportu i Dnia Ucznia, giełdy zawodoznawcze, akcje „Podłaźniczka”. Po części artystycznej wszyscy biorący udział w uroczystościach przeszli do SP nr 3, gdzie obejrzeli wystawę dorobku szkoły.
    Druga połowa lat osiemdziesiątych
    W 1986r. z okazji Dnia Nauczyciela na spotkaniu z władzami polityczno – administracyjnymi w gmachu Komitetu Miejsko – Gminnego PZPR kolejni nauczyciele otrzymali nagrody i wyróżnienia. W latach osiemdziesiątych Partii zależało na podkreśleniu, że „rozdawnictwo” funduszy państwowych leży w kompetencji PZPR.
    W listopadzie 1987r. w szkole odbył się sejmik uczniowski poświęcony rocznicy odzyskania niepodległości. Uczniowie przygotowali okolicznościowe referaty i wzięli udział w dyskusji. Całością kierował nauczyciel historii mgr Paweł Hübner. W tym samym roku szkoła otrzymała także po raz pierwszy ustanowioną nagrodę „Laur Gostynia” w kategorii „Twórca kultury miasta i gminy”.
    Druga połowa lat 80-dziesiątych w historii szkoły wiązała się z wielkimi osiągnięciami sportowców. W roku szkolnym 1987 po raz pierwszy ogłoszono miejsko-gminną punktację sportową. SP nr 3 przez kolejne lata zajmowała pierwsze miejsce. W latach 1986-89 szkolna drużyna siatkówki dziewcząt była najlepsza w województwie. W 1991r. SP nr 3 w Gostyniu uzyskała pierwsze miejsce w województwie w ogólnej punktacji sportowców. Dużymi osiągnięciami popisać się mogli także matematycy, poloniści, chemicy i biologowie. W latach 1987-89 zajmowali oni czołowe miejsca w konkursach na szczeblu rejonowym. W 1988r. w konkursie chemicznym uczniowie Trójki zdobyli trzy pierwsze miejsca. Podobnym osiągnięciem pochwalić się mogli w konkursie fizycznym – cztery pierwsze oraz pierwsze miejsca w rejonowych konkursach: geograficznym, matematycznym, a rok później technicznym
    W 1988r. przedstawicielki SP nr 3 zajęły pierwsze miejsce w eliminacjach IX Dziecięcego Festiwalu Piosenki Konin `88.
    W roku szkolnym 1991 uczniowie mogli korzystać z dobudowanych do szkoły nowych sal lekcyjnych. Obecnie w dobudówce mieści się pokój nauczycielski, księgowość, biblioteka, czytelnia oraz 5 izb lekcyjnych. Łącznie SP nr 3 posiada 24 izby lekcyjne. W dobudowanej części znalazło się również więcej miejsca dla eksponatów Izby Tradycji Szkoły.
    Wśród osiągnięć uczniów Trójki w tym okresie wymienić należy m.in. Zwycięstwo w Halowym Turnieju Piłki Nożnej oraz I miejsce w punktacji ogólnej sportowców w roku szkolnym1991. W 1993r. uczniowie SP nr 3 byli zwycięzcami w konkursach rejonowych: ortograficznym kl. II – III, matematycznym i plastycznym. Rok później przedstawiciele szkoły zajęli trzy pierwsze miejsca w konkursie chemicznym.
    Harcerstwo inaczej
    Zupełnie inaczej przedstawiała się natomiast sytuacja w harcerstwie. W 1986r. istniało w szkole jeszcze 5 drużyn harcerskich i 12 zuchowych, a szczep liczył 24 instruktorów. Na szczególne wyróżnienie zapracowała drużyna zuchowa dh B. Habicht, która zajęła I miejsce w wieloboju harcerskim. W 1988r. istniały już tylko 3 drużyny harcerskie i 5 zuchowych, którymi opiekowało się 15 instruktorów. Duże osiągnięcia miały wówczas zuchy – 13 drużyna reprezentowała województwo na Zlocie Grunwaldzkim. W 1989r. szczep w szkole przestał istnieć. Łącznikiem pomiędzy Dyrekcją i Radą Pedagogiczną a Komendą Hufca został dh M. Wójta. W szkole działało wówczas 6 drużyn zuchowych i 2 harcerskie, które prowadzili instruktorzy spoza szkoły. Władze ZHP po 1989r. zwracały uwagę na większą dobrowolność członkostwa, co doprowadziło praktycznie do zaniku tej organizacji w szkole. W 1991r. prężnie działała jeszcze drużyna zuchowa dh Bożeny Habicht – „Wesołe Słoneczka”.
    Nowy dyrektor
    W 1992r. przeprowadzono konkurs na dyrektora szkoły. Po niezatwierdzeniu mgr Kazimierza Dworeckiego do konkursu przystąpił mgr Tadeusz Tyrzyk. W tym okresie funkcję dyrektora pełniła mgr Janina Walczak, a z-cą została mgr Ewa Nawrocka. Po wyborze nowym dyrektorem został mgr Tadeusz Tyrzyk. W dniu 3 XII 1992r. Rada Pedagogiczna uchwaliła Statut Szkoły. Od 1994r. Zmieniła się organizacja samorządu uczniowskiego, kiedy opiekunką została mgr Elżbieta Palka. Parlament Uczniowski składał się z dwóch członów: Rady Parlamentu i Rady Przewodniczących Klas. O ile pierwszy organ pełnił rolę rządu, to drugi był rodzajem sejmiku ustawodawczego. W skład RP wchodził: przewodniczący, dwóch zastępców, sekretarz, skarbnik, komisja rewizyjna, sąd koleżeński oraz opiekunowie sekcji naukowej, kulturalno – rozrywkowej i gospodarczo – finansowej. Parlament włączył się aktywnie w życie szkoły. Był organizatorem szeregu imprez szkolnych: „Tygodnia Kultury Języka Polskiego”, „Tygodnia Humoru”, wyboru Dżentelmena Szkoły, dyskotek, balów przebierańców, akcji pomocy dzieciom z Domu Dziecka, wyborów Najmilszego Nauczyciela, obchodów Święta Sportu, Dnia Dziecka itp. Wyboru opiekuna Parlamentu Uczniowskiego dokonywali uczniowie spośród zgłoszonych propozycji.
    Studium Zawodowe przy „Trójce”
    W 1994r. powstało przy SP nr 3 Studium Zawodowe dla młodzieży, która nie ukończyła szkoły podstawowej. Przy Spółdzielni Mieszkaniowej i MPGK działały 2 brygady uczniów zajmujące się konserwacją zieleni. Nauka trwająca od XI do III oparta była na programie szkoły specjalnej. Przedmiotów zawodowych i ogólnych uczyli nauczyciele ze SP nr 3, a funkcję wychowawcy pełnił mgr Paweł Hübner.
    Szkolna prasa
    W 1987r. wydawany był w szkole kwartalnik „Błękitna”. Redakcja tego pisma wyróżniona została przez władze Kuratorium Oświaty i Wychowania. W 1991r. w szkole zaczęły pracować dwa zespoły redakcyjne: opracowujące miesięcznik literacki „Próbówka” (opiekun – mgr Elżbieta Palka) oraz dwutygodnik „Wieści Uczniowskie” (opiekun – mgr Maria Walkowiak). W szkole ukazywał się miesięcznik „Piegus”, redagowany przez uczniów „Trójki” pod opieką mgr Anny Szczepaniak i mgr Beaty Kasprzak. Przebudowa szkoły
    W latach 90-tych szkoła mogła poszczycić się nowym wyposażeniem sal lekcyjnych. Oprócz nowych pomocy naukowych, których obecnie szkoła posiada bardzo dużo, dla części klas zakupiono meble, telewizory i magnetowidy. Po generalnym remoncie szkolnych ubikacji w 1994r., kolejno malowane były klasy i budynek szkoły.
    Struktura i sukcesy wychowawcze Od 1965r. wzrosła liczba uczniów i absolwentów, w latach 1969-1976 przekroczyła ona tysiąc uczniów, by jednak w latach 1978-87 liczyć niecałe 900. Lata 90-te przyniosły kolejny wzrost liczby uczniów – przekroczyła ona 1100. Gostyńska Trójka miała również wiele sukcesów dydaktyczno – wychowawczych. Duże znaczenie wiązało się z przystąpieniem szkoły do eksperymentu Heliodora Muszyńskiego. Mimo iż dziś oceniane może być krytycznie, faktem pozostaje, że postawa grona pedagogicznego nigdy nie była bierna. Listy uczniów często publikowano w czasopismach oświatowych. Osiągnięcia dydaktyczne szkoły przedstawione zostały w pozycji wydanej przez Instytut Pedagogiki UAM „Samorządna i organizacyjna działalność dzieci i młodzieży w szkole”. Szkoła aktywnie prowadziła działalność wychowawczą. Prowadzono zajęcia dla młodzieży „trudnej”. Plan pracy szkoły przewidywał walkę z zagrożeniami dla młodzieży: alkoholizmem i narkomanią. Organizowane były zajęcia z przedstawicielami MONARU. SP nr 3 jako jedyna z nielicznych prowadziła bardzo aktywną akcję wspólnie z tą organizacją, dlatego też zagrożenie narkomanią zostało praktycznie usunięte. W jakim stopniu szkoła oddziaływała na uczniów może świadczyć fakt, że w 1995 roku, roku obchodów 30-lecia szkoły, aż 17 nauczycieli było absolwentami Trójki: Wanda Tyrzyk, Maria Walkowiak, Bernadetta Kapała, Ewa Grześkowiak, Jolanta Polniak, Violetta Sokołowska, Anna Juska, Alicja Barton, Małgorzata Makowska, Magdalena Maćkowiak, Joanna Wróblewska, Anna Szczepaniak, Dorota Nawrot, Grzegorz Skorupski, Leszek Dworniczak, Małgorzata Pietrula, Barbara Habicht. Druga połowa lat dziewiędziesiątych We wrześniu 1995r. przyjęto do pracy w SP nr 3: mgr Józefa Gerowskiego (z-ca dyrektora, fizyka), Barbarę Habicht (wychowanie fizyczne), Leszka Dworniczaka i Dariusza Starostę (muzyka). W 1996r. w szkole zatrudnionych było 58 nauczycieli. W tym okresie zaznaczyła się już tendencja spadkowa wśród uczniów. W roku szkolnym 1993/94 szkoła liczyła 1118 uczniów by w trzy lata później posiadać ich już o 112 mniej. W latach dziewięćdziesiątych szkoła posiadała szeroką ofertę zająć pozalekcyjnych. Na przykład w roku szkolnym 1995/96 funkcjonowały kółka; informatyczne, plastyczne, geograficzne, biologiczne, taneczne, chemiczne, fizyczne, redakcyjne („Piegus”), językowe (j. angielski) oraz muzyczne i SKS. W 1997 roku ruszył chór szkolny. Mimo że od 1996 roku wynagrodzenie za prowadzenie kółek zostało wstrzymane, nauczyciele SP nr 3 nadal organizowali zajęcia dla uczniów, nie prowadząc jednak dokumentacji. W kolejnych latach funkcjonowały prowadzone społecznie zajęcia przygotowujące uczniów do egzaminów do szkół średnich, oraz kółka: SKS, matematyczne, turystyczne, historyczne, polonistyczne, recytatorskie, przyrodnicze, taneczne, językowe, plastyczno-przyrodnicze, teatralne, chemiczne, plastyczne, fotograficzne, techniczne. Istniał tez zespół muzyczny. Tradycyjnie na wysokim poziomie plasowała się gostyńska Tysiąclatka w dziedzinie sportu. Kolejne osiągnięcia w konkursach Warto wspomnieć, że w 1994 roku siatkarki z SP nr 3 zajęły pierwsze miejsce w województwie i IV w Makroregionie Dolnośląskim. W kolejnym roku dziewczęta powtórzyły swój sukces na szczeblu wojewódzkim. Również pierwsze miejsce w kategorii chłopców zajęli przedstawiciele Tysiąclatki. Podobne osiągnięcia mieli również w mini piłce nożnej i piłce nożnej: np. w latach 994 -97 piłkarze ze szkoły Przemysła II tylko raz nie zajęli najwyższego miejsca na podium w kategorii minipiłka nożna, a w 1997 wywalczyli trzecie miejsce w Makroregionie Dolnośląskim w piłce nożnej. W ostatnim dziesięcioleciu istnienia SP3 jej uczniowie brali udział w wielu konkursach przedmiotowych, odnosząc sukcesy. W 1993 roku przedstawiciele Trójki zostali laureatami konkursów etapu wojewódzkiego z geografii, j. polskiego i matematyki. W kolejnym roku na etapie województwa znaleźli się uczniowie SP nr 3 w konkursach: historycznym, ortograficznym klas trzecich i wiedzy religijnej. W następnym – uczennice Tysiąclatki zajęły I, III, i V miejsce w Wojewódzkim Konkursie „Biografie Żołnierzy Armii Krajowej”. Trzeci dyrektor W 1996 roku wybrano nowego dyrektora. Został nim Józef Gerowski, wcześniej pracownik SP nr 1 i Delegatury Kuratorium Oświaty w Gostyniu. Od 1995 roku pełnił on obowiązki zastępcy dyrektora Tysiąclatki. Zastępcami dyrektora zostali: Janina Walczak i Krzysztof Perdon. Ostatnie lata funkcjonowania ośmioklasowej podstawówki W roku szkolnym 1996/97 zatrudniono nowych nauczycieli: Tamarę Jankowiak, Emilię Jarecką, Werę Smektałę, Balbinę Szkudlarek, Ewę Andrzejewską, Wiolettę Andrzejewską, Jolantę Przybył i Pawła Kempiaka. Szkoła tętniła życiem. Organizowano szereg ciekawych imprez. W kwietniu organizowany był tydzień ekologii. W jego ramach zaproponowano uczniom m.in. konkursy: plastyczny oraz wiedzy ekologicznej. Ubrani na zielono uczniowie zwolnieni byli z odpowiedzi „przy tablicy”. Podobnie w wesołej atmosferze odbywał się Dzień Wiosny. Scena w „Hutniku” wystrojona była... kolorowymi gazetami. Na szarym papierze dużego formatu widniał kolorowy wesoły napis 21 III – Dzień Ucznia. Pośrodku z godnością wisiał herb szkoły: tarcza z wkomponowaną w cyfrę „3” podobizną króla Przemysła II. Dwa miesiące później odbył się konkurs ortograficzny „O ZŁOTE PIÓRO DYREKTORA” w trzech kategoriach: uczniowie klas IV-VI, uczniowie klas VII – VII oraz dorośli: rodzice, nauczyciele i sympatycy szkoły. W roku szkolnym 1997/98 w szkole podjęły pracę: Paulina Andrzejczak ( matematyka), Małgorzata Gurdek (matematyka), Angelika Kabała (geografia) i Agnieszka Krzyżostaniak ( język angielski). Uczniowie Trójki brali aktywnie udział w konkursach przedmiotowych. W finałach wojewódzkich reprezentanci szkoły Przemysława popisywali się w 1998 roku wiedzą z matematyki, historii, biologii oraz w Międzywojewódzkim Konkursie o Wielkopolsce a w kolejnym roku z języka polskiego oraz z historii (Maciej Bajerski zdobył pierwsze miejsce w rejonie). Warto odnotować, że Szymon Kaczmarek został laureatem wojewódzkim aż trzech konkursów: chemicznego, fizycznego i matematycznego. W roku szkolnym 1998/99 grono nauczycielskie zasilili: Anna Gogół, Lucyna Szymkowiak i Tomasz Banaszak. „Bajcykor” W gostyńskiej Tysiąclatce z inicjatywy nauczyciela geografii Hieronima Madera powstał ciekawy pomysł rajdu rowerowego, który spotkał się z ogromnym zainteresowaniem młodzieży nie tylko z tej szkoły. Startowało kilkanaście drużyn złożonych z 8 uczestników. Co 15 minut startował kolejny zespół. Na kilka minut przed startem uczniowie z opiekunem otrzymywali mapę topograficzną okolicy. Należało w określonym czasie (około 4 godzin) odwiedzić jak najwięcej punktów znaczonych na podanej mapie i zebrać odpowiedzi na pytania. Im dalej znajdowało się dane miejsce, które zespół musiał odwiedzić, tym więcej zdobywał punktów. Niedozwolone było rozdzielanie się grupy. Odwiedzenie zaznaczonych na mapie punktów i zdobyte tam informacje potrzebne były do zaliczenia zadania. Po zakończeniu trasy uczestnicy wyruszyli nad jezioro, gdzie serwowano gorące kiełbaski. Na zakończenie rajdu każdy zespół miał wziąć udział w Konkursie Piosenki Turystycznej i Biwakowej, wykonując przynajmniej dwie zwrotki piosenki o tematyce turystycznej. Bezpieczeństwo i nagrody Warto również zaznaczyć, że szkoła dużą wagę przykładała do kwestii bezpieczeństwa uczniów odnosząc na tym polu spore sukcesy. Na przykład w roku szkolnym 1998/99 żaden z uczniów, nie był objęty opieką kuratora. W przeprowadzonej anonimowo wśród uczniów ankiecie , 80% badanych stwierdziło, że w szkole czuje się bezpiecznie. W czerwcu tradycyjnie odbywał się konkurs ortograficzny. Bardzo uroczyście obchodzony był również Dzień Patrona. 15 czerwca 1999 roku w sali GOK „Hutnik” wystawiono widowisko oparte na dramacie Adama Mickiewicza „Dziady”. Dyrekcja szkoły nagrodziła również przy tej okazji wszystkich laureatów konkursów przedmiotowych oraz najlepszych sportowców. W 1999 roku ośmiu uczniów klas szóstych w nagrodę za bardzo dobre wyniki w nauce uczestniczyło w sześciodniowej wycieczce do Zella Mehlis. Znajdowali się oni w grupie 20 uczniów zaproszonych przez przewodniczącego Towarzystwa Polsko-Niemieckiego Gottschilda. Odwiedzili oni m.in. Weimar oraz skocznię w Oberhofie. Agnieszka Kaczmarek zajęła natomiast pierwsze miejsce w konkursie plastycznym „Przyjaciele” i w nagrodę pojechała do Francji. W 1999 roku wprowadzono też nagrodę dla „Super –ucznia”. Jako pierwszy wyróżniony został Bartosz Konieczny. Pod znakiem reformy Reforma oświaty wprowadziła spore zamieszanie. Według pierwotnego planu Tysiąclatka miała być sześcioklasową szkołą podstawową. Takiemu rozwiązaniu sprzeciwiali się m.in. nauczyciele uczący w SP nr 3 : największa szkoła w Gostyniu stałaby wówczas niewykorzystana. Zespół w składzie: Paweł Hubner, Elżbieta Palka, Krzysztof Perdon i Grzegorz Skorupski przedstawił Zarządowi Miejskiemu propozycję utworzenia w gostyńskiej Tysiąclatce zespołu szkół, łączących szkołę podstawową i gimnazjum. Zdaniem władz miejskich nie możliwe było oddzielenie fizyczne tych dwóch placówek. W tej sytuacji, mając na uwadze wykorzystanie sal lekcyjnych, warunki lokalowe, jak i położenie Rada Miejska zadecydowała o utworzeniu w budynku Tysiąclatki Gimnazjum nr 2. Dotychczasowa SP nr 3 miała stopniowo zmniejszać liczbę uczniów. Klasy pierwsze od następnego roku szkolnego zostały przeniesione do SP nr 2, nowy nabór do „Trójki” był wstrzymany. Od tej pory liczba uczniów systematycznie się zmniejszała, aż do roku 2003, kiedy to ostatnie klasy szóste miały opuścić szkołę. Ostatni dyrektor „Trójki” Ponieważ powstała sieć szkół gimnazjalnych, dotychczasowy dyrektor podstawówki Józef Gerowski mianowany został przez Zarząd Miejski dyrektorem Gimnazjum nNr 2 . W tej sytuacji ogłoszono konkurs na dyrektora „Tysiąclatki”. Od 1 września 1999 roku, nowym dyrektorem SP Nr 3 został wybrany Krzysztof Perdon, dotychczasowy wicedyrektor oraz nauczyciel matematyki i informatyki. W szkole pojawili się nowi nauczyciele: Anna Pernaczyńska, Danuta Zielińska, Joanna Puślednik, Dariusz Smektała, Bogumiła Jakubowska i Zbigniew Jakuszkowiak. Współpraca z Francją „Trójka” nawiązała współpracę ze szkołą College Masseot Abaquesne z Boos we Francji. W dniach od 17 do 30 października 1999 roku francuscy uczniowie gościli w gostyńskiej Tysiąclatce. Program pobytu oferował wiele atrakcji. Goście z Francji zwiedzili Poznań, Kraków, Oświęcim, Częstochowę, Wieliczkę. Wędrowali szlakami Ojcowskiego Parku Narodowego. W ramach zacieśniania współpracy sklejano łańcuchy przyjaźni, malowano obrazy „Ziemia naszą wspólna planetą”. Na zakończenie wizyty zasadzono przed szkołą drzewko przyjaźni. W kwietniu 2000 roku z kolei uczniowie naszej szkoły wyjechali do Ruen. Ostatnie lata istnienia Pod koniec kwietnia uczniowie SP nr 3 uczestniczyli w akcji zorganizowanej przez uczennice klasy 1c gimnazjum „Zwierzak 2000”. Na scenie sali GOK „Hutnik” pojawiły się ulubione zwierzaki: psy, koty, chomiki a nawet... prosiak! Dochód z imprezy zasilił gostyńskie schronisko dla zwierząt. Rok 1999 miał wielkie znaczenie dla „Trójki”. W tym roku ostatnie ósme klasy opuściły gostyńską Tysiąclatkę. Szkołę opuszczali ostatni absolwenci ośmioklasowej podstawówki. Na scenie w GOK „Hutnik” widniał napis: „Quo Vadis, oświato?” Od tego momentu ciężar aktywności przesunął się w stronę nowego gospodarza budynku – Gimnazjum nr 2. Pozbawiona dwóch starszych klas, bez naboru nowych roczników, gostyńska „Trójka” stopniowo przekazywała główną rolę w ręce prężnie rozwijającego się gimnazjum. Jednak mimo braku tak zawsze aktywnej starszej młodzieży w kolejnych latach organizowano wiele ciekawych imprez kulturalnych. W roku szkolnym 2000/2001 odbyły się m.in. : konkurs o życiu i twórczości Juliana Tuwima, konkursy „Matematyka na wesoło”, „Asy z czwartej klasy” i „Asy z piątej klasy. Przedstawiciele szkoły Przemysława prezentowali się również przed kamerami telewizji ogólnopolskiej. ...... kiedy Maria Walkowiak zwyciężyła w Krzyżówce 13 latków? .W dniu 4 stycznia 2001 roku klasa 6d pod opieką Danuty Mieszkały i Aliny Adamczak wzięła udział w „Krzyżówce 13-latków”. Mimo iż tym razem przedstawicielom gostyńskiej tysiąclatki nie udało się wygrać, była to dla nich wspaniała przygoda. Szkoła nie rezygnowała też z udziału w konkursach. Na przykład w powiatowych eliminacjach Ogólnopolskiego Turnieju wiedzy o Bezpieczeństwie Ruchu Drogowego przedstawiciele SP3 A. Karolewicz, K.Rutkiewicz i B.Zieliński pod opieką Beaty Kasprzak zajęli pierwsze miejsce. Uczniowie Trójki aktywnie uczestniczyli we wszystkich akcjach i imprezach organizowanych przez starszych kolegów. Mimo zmniejszenia się liczby klas w SP3 bardzo aktywnie działał Parlament Uczniowski, biorąc udział w wielu akcjach. Tylko w roku 2000/01 pod opieką Beaty Kasprzak samorząd szkolny brał udział w akcjach charytatywnych: - pomoc dla powodzian „Wszystko dla Dzieci”; - fundacja na rzecz osób niewidomych i niepełnosprawnych „Pomóż i Ty”; - Stowarzyszenie Pomocy Chorym „ Łukasz Lewicki”; - „Góra grosza2001” – akcja pod patronatem MEN; - akcja pomocy chorym dzieciom na AIDS w Afryce; (zorganizowano kiermasz świąteczny); - „Złotówka dla Afganistanu”; - Zorganizowano również akcje na rzecz pomocy dla zwierząt w gostyńskim schronisku dla zwierząt- zakupiono karmę na kwotę 95,50 z. W ciągu kolejnych lat zatrudnienie w Trójce znaleźli: Maria Pazoła, Halina Radoła, Monika Poświatowska, Joanna Berger, Renata Włodarczyk, Katarzyna Nowak, Ewa Tomczak, Barbara Cwojdzińska, Rafał Szczepaniak, Mikołaj Jackowiak i Krystyna Kozłowska. Spora część z przyjętych pracuje równocześnie w Gimnazjum nr 2. Liczba uczniów zmniejszała się w ciągu ostatnich lat. Od roku 1996 roku liczba absolwentów początkowo rosła ( 132, 144, 139, 167) stopniowo jednak od 2001 roku zdecydowanie malała z 162 do 103 w roku następnym. Podsumowanie istnienia Przez trzydzieści lat swego istnienia SP nr 3 posiadała znaczącą pozycją wśród placówek oświatowych województwa leszczyńskiego. Jej przedstawiciele zajmowali czołowe miejsca w konkursach rejonowych i wojewódzkich. Uczniowie Trójki aż dziewięć razy zajmowali pierwsze miejsca w konkursach języka polskiego, czterokrotnie z tematów związanych z historią oraz matematyką, pięciokrotnie z języka rosyjskiego, trzykrotnie z fizyki. Nie ma przedmiotu, z którego uczniowie SP nr 3 nie odnieśliby zwycięstwa w konkursach rejonowych w ciągu 30 lat swego istnienia. Znana jest również pozycja „trójkowych” sportowców, szczególnie w piłce nożnej. Począwszy od 1969r. kiedy zajęli oni I miejsce w mistrzostwach województwa poznańskiego, po takież osiągnięcie w 1973 i 1978r. aż po uzyskanie w latach 90-tych: I miejsca w halowym turnieju piłki nożnej w 1992, a w latach 1993-95 minipiłki nożnej. Szczytowym osiągnięciem było zajęcie V miejsca w Polsce w 1973r. oraz I miejsca w Makroregionie Dolnośląskim w 1994r. Znana jest także pozycja siatkarzy i siatkarek. Szczególnie dziewczęta od wielu lat zajmują pierwsze miejsca w eliminacjach wojewódzkich. Szkoła Podstawowa nr 3 im. Przemysława II w Gostyniu, zakończyła swoją działalność w czerwcu 2003. Istniała przez 38 lat. Opuściło około pięć tysięcy absolwentów. Razem z odejściem „Trójki” odchodzi też pewna tradycja bliska sercu wszystkich gostyniaków. Gmach na wzgórzu wzrósł się w krajobraz miasta. Dla większości mieszkańców Gostynia budynek oświatowy na Osiedlu Tysiąclecia na zawsze pozostanie „Trójką”.


    c.d.n

    .

    .
    ----------------------------------------------------------------------------




MENU
Strona główna
Forum
Kontakt

>>>>>

Szablon pochodzi ze strony www.d4u.biz !Kontakt z nami